Cecile heeft een relatie met een stel en vindt het eigenlijk heerlijk om twee relaties te hebben. Lees haar ervaring met het hanteren van de jaloezie die de vrouw van haar vriend blijft houden.
Ervaringsverhaal van Cecile
Cecile heeft een relatie met een stel. Waarvan de vrouw moeite blijft houden met de relatie die Cecile met haar man heeft. Ze ontdekt haar eigen kracht in de confrontatie met de problemen in deze relatie. Ook al zou ze het graag allemaal wat minder stroef willen hebben.
Ik ben gescheiden, mijn man was een echte narcist. Er was geen liefde, het contact was koud. Alleen materieel had ik niets te klagen. Het heeft me veel moeite gekost om uit deze relatie te komen. Ik heb therapie gevolgd en daar heb ik ontzettend veel ontdekt. Ik leerde om veel beter bij mezelf te blijven. Me niet meer van mijn stuk te laten brengen door andermans negativiteit. Je moet iets doen met wat bij jou hoort, niet met wat bij een ander hoort. Dat helpt me nu heel erg, in de conflicten van mijn vriend en zijn vrouw.
Ik leerde Jan ruim 2 jaar geleden kennen via een datingsite. Hij was getrouwd en zijn huwelijk met Petra liep niet helemaal goed. We hebben een jaar iets gehad zonder dat zij het wist. Dat zat mij niet lekker en hem ook niet. Ik wilde graag dat hij met haar zou praten en dat heeft hij toen gedaan. Voor haar kwam het als een donderslag bij heldere hemel.
Zij heeft weinig zelfbeeld. Hij mocht van haar dan wel met mij wat hebben, maar Petra deed dat meer om hem dan om zichzelf. Ik kreeg een relatie met hen allebei. Zij wilde wel iets met mij, maar had veel moeite met de relatie die ik met hem had. Mijn vriend en ik moesten aldoor haar goedkeuring vragen om elkaar te mogen zien. We gingen bijvoorbeeld op vakante met zijn drieën. Zij zei vooraf al: “Als dat maar goed gaat, als dat maar goed gaat”. En toen hij en ik behoefte hadden aan intimiteit, mocht dat niet van haar. Zij vond dat we daar haar toestemming voor moesten vragen. Het was heel vervelend. Alles draaide alleen maar om haar angsten en behoeftes.
Ik kreeg er helemaal genoeg van en heb de relatie met hen als stel toen verbroken. Jan bleef ik nog wel zien. We zijn toch weer met zijn drieën opnieuw met elkaar gaan praten en opnieuw begonnen. Het gaat iets beter. We gaan nu met kleine stapjes vooruit. Het probleem zit in hun relatie en vooral bij haar gevoelens van onzekerheid en jaloezie. Ik confronteer haar ermee dat ze aldoor wil bepalen wat ik met hem heb. In hun relatie communiceren ze niet goed. Ze pleasen elkaar en zeggen niet wat ze echt vinden. Ik ben heel direct en doe dat wel. Zij wordt onzeker van mij. Ik heb het gevoel dat ze me als een concurrente ziet. Petra kan het emotioneel niet aan, gaat huilen of wordt boos en gaat eisen stellen. Daar ga ik niet in mee, ik laat haar gevoelens bij haar en laat me niet onder druk zetten. Ze zegt dan: “Van jou kan ik leren”.
Ik heb een relatie met hem en een relatie met haar. Soms hebben we ook iets samen, als zij dat aankan. Petra vindt het niet prettig als hij en ik met elkaar afspreken. Dat wij beter met elkaar communiceren dan zij met hem, stoort haar. Daar is ze jaloers op. “Jullie hebben zo’n goeie band met elkaar”, klaagt ze dan. Daarover maken zij dan ruzies en zij heeft allerlei verwijten. Zij vindt dat zij voorrang heeft. Dan zegt ze tegen me: “Maar wij zijn getrouwd en jij bent alleen”. Ik zeg dan: “Ik ben niet alleen”, want ik heb net zo goed een relatie met Jan. Petra wil een rangorde houden. Voor Jan zijn wij twee heel verschillende vrouwen waar hij niet tussen wil kiezen. Hij heeft in het begin te weinig gezegd en teveel aan ons overgelaten. Mijn vriend groeit gelukkig ook, hij wordt wat feller en eerlijker. Hij neemt het meer voor me op.
Ik ga nooit mee met haar problemen met de relatie die hij met mij heeft. Juist doordat ik goed geleerd heb bij mezelf te blijven. Ik geloof niet meer in sprookjeshuwelijken. Zij maken samen wel ruzie en proberen mij daar dan in te betrekken, maar daar doe ik niet aan mee. Ik ben daar heel duidelijk over naar allebei: “Ga dit maar met elkaar bespreken, het hoort niet bij mij”. Ik accepteer het niet als dat gebeurt. Ze moeten hun onderlinge problemen met elkaar oplossen, niet via mij. Ik weet hoe het niet moet, door mijn huwelijk met mijn man. Tot hier en niet verder. Het voelt voor mij fijn en sterk, dat ik dat kan. Ondanks alles voel ik me heel vrij dat ik me niet laat meezuigen in hun conflict.
Petra gaat het gelukkig wel iets meer loslaten nu. Het is al vele malen beter dan vroeger. We doen ook van alles samen. Het is best leuk. Gaan we samen in de tuin zitten, de één is lekker aan het werk daar, de ander leest en de derde doet weer iets anders. Of fijn een ijsje eten op een terrasje.
Er moet wel iets gaan veranderen, op den duur. Ik zou willen dat het minder stroef gaat, soepeler. Ik ben zelf best gemakkelijk. Het hoeft niet moeilijk te zijn. Wat ik zou willen is dat Jan een paar dagen per week bij mij is en ik ook een paar dagen bij hen samen. Dat zou hij ook willen. Petra wil wel dat ik bij hen ben, maar niet dat ik met hem alleen iets heb. Ik geef het wel heel duidelijk aan wat mijn behoefte is. Ik kom voor mezelf op. Dat betekent niet dat het dan precies zo moet gaan als ik wil. Maar ik ben in ieder geval duidelijk over mijn wensen. Polyamorie vind ik mooi. De verbinding en liefde met deze twee verschillende mensen is toch ook heel uniek.
Als je een belangrijke ervaring op het gebied van polyamorie wilt delen, dan kan dat! Ik wil je graag interviewen om jouw persoonlijke polystory in beeld te brengen. Met een kopje koffie/thee of telefonisch/via skype. Het verhaal wordt geanonimiseerd, om je identiteit te beschermen. Mail Belle via [email protected]
Linda zegt
Jij wilt net zo goed rangorde als petra, waarom wil je niet ook een paar dagen per week alleen zijn met petra, maar alleen met jan? Waarom zoiezo alleen zijn met? Als jullie met zn drieen zijn is dat niet voldoende? Als ik Petra was zou ik daardoor ook het gevoel van inpikken kunnen hebben. Zij waren samen en die tijd die samen was moet gesplitst worden terwijl je ook een relatie met haar hebt, dan breek jij dus een stukje tijd af die zij gewend waren samen te zijn voor jou tijd.
Annick zegt
Inderdaad, zo was het ook in mijn situatie… Pijnlijk!
Daisy zegt
Mooi verhaal. Ik hoor ondanks dat jullie erg je best doen, nog veel frustratie. En hoor veel verstoten ikken.
Als tip wil ik graag mee geven lees het boek van Karin Brugman, ik (k)en mijn ikken.
Om daarna opnieuw het gesprek met elkaar aan te gaan. Veel liefs