Kanicha en haar man zijn van jongs af aan samen geweest. Waarbij ze allebei naast hun huwelijk diverse polyrelaties hebben gehad. Ze vertelt hoe zij de overgang heeft ervaren naar een ander leven en hoe ze nu aankijkt tegen polyamorie.
Ervaringsverhaal van Kanicha
Kanicha en haar man zijn van jongs af aan samen geweest. Waarbij ze allebei naast hun huwelijk diverse polyrelaties hebben gehad. Sinds enkele jaren zijn ze gescheiden. Ze vertelt hoe zij de overgang heeft ervaren naar een ander leven en hoe ze nu aankijkt tegen polyamorie.
Mijn man was mijn jeugdliefde en mijn eerste echte relatie. We zijn lang samen geweest en hebben twee kinderen. In mijn huwelijk was ik de minder sterke en zorgende partij, maar ik ben me steeds meer gaan ontwikkelen. Ik kreeg een polyrelatie met mijn vriend met wie ik gezamenlijke interesses ontdekte. Waardoor ik me blijer voelde. Ook wilde ik me in mijn werk ontwikkelen en daardoor veranderde bij ons thuis het patroon. Ik wilde graag veranderen en onze blinde vlekken onderzoeken. Voor mijn man lag dat anders. We voelden allebei aan dat het niet zo verder kon tussen ons.
Daarna was het: hoe gaan we dat doen, scheiden? We hebben er een mediator bijgehaald als steun om hier goed over te communiceren. De kinderen waren nog thuis. Ik kon niet zomaar aan een andere woning komen. Ik was net als ZZP’er begonnen. Ik moest nog van alles opbouwen. Het heeft dus een jaar geduurd voordat ik de sleutel van mijn nieuwe woning kreeg. Ik was heel blij met het huis, maar er moest erg veel aan gebeuren. Daar ben ik nog steeds mee bezig. Ik wilde graag in mijn eigen huis wonen, ook in verband met de kinderen van mezelf en mijn vriend. Maar ik bleef niet lang alleen. Mijn dochter woont nu met haar vriend samen bij me.
Ik vind het heerlijk om alles zelf te beslissen. Soms is iets lastig, bijvoorbeeld het nemen van beslissingen financieel. Ik heb niet altijd het overzicht. Waarvoor moet ik me verzekeren, bijvoorbeeld? Het is wel zo dat in mijn leven alles een tijd lang op zijn kop stond. Mijn gezin, mijn huwelijk, mijn werk en ook mijn polyrelatie. Mijn ex en ik bleven elkaar zien. We komen op elkaars verjaardag, de verhouding is nu goed.
Mijn vriend was wat eerder gescheiden dan ik. Dat gaf ook veranderingen tussen ons beiden. Het was zoeken hoe we de balans konden vinden. Deze was verstoord. We hadden allebei wat te ontdekken en te leren over behoeftes aangeven en grenzen stellen. Ik wou bijvoorbeeld ook wel met hem samenwonen. De relatie tussen ons was heel goed. Maar we waren ieder onszelf aan het ontdekken na een lange relatie. Ook vanwege onze kinderen hebben we gekozen voor LATten.
We waren opeens elkaars primaire partner en tegelijk stond alles op losse schroeven. Het was een onzekere tijd. Ik moest er ook aan wennen dat mijn vriend anders met me omgaat dan mijn ex had gedaan. Als ik ergens last van heb, dan staat mijn vriend meteen voor me klaar. Bijvoorbeeld om mijn rug te masseren als ik daar een pijnlijke plek heb. Terwijl ik gewend was in mijn huwelijk om dat helemaal zelf op te lossen. We wonen nog niet samen, maar we willen dat wel doen. Die intentie is uitgesproken. We nemen er de tijd voor. De kinderen hebben we ook ingelicht over de plannen en in welke periode ongeveer we dat willen gaan doen.
Gek was dat mannen op mij af kwamen toen duidelijk werd dat ik gescheiden was. Zo van: nu ben je weer beschikbaar. Heel irritant en respectloos. Ik had geen behoefte aan nieuwe relaties. Ik was bezig mijn kop boven water te houden. Er is ook zoiets als een rouwproces! En ik was bezig met huis en werk, om alles weer op te bouwen. En gelukkig is dat goed gekomen. Ik voel me eigenlijk nu na anderhalf jaar helemaal prima. Alles lijkt op zijn plek te vallen. Ik ben gelukkiger dan vroeger. Ik kan me ontwikkelen op een manier die bij me past. Ik doe wat ik leuk vind. Mijn spirituele kant krijgt de ruimte. Ik ben bezig een praktijk op te zetten. Dat geeft onzekerheid maar ik krijg ook steeds meer vertrouwen. Ik voel dat het allemaal wel goed komt. Mensen komen naar me toe en vragen hulp bij problemen. Ze geven feedback aan me. Ik blijk veel te kunnen bieden. Dat verbaast me soms.
Ik stel me nog steeds open op, als het gaat om polyamorie. Ik heb wel ruimte in mijn hart, maar niet zo in mijn tijd. Ik ben dan ook niet actief. Er zou weer een nieuwe man of vrouw in mijn leven kunnen komen met wie we het beiden goed kunnen vinden en samen een relatievorm vinden die bij ons drieën past. Al dan niet met seksualiteit, dat laat ik los. Het mag maar hoeft niet. Belangrijk vind ik dat een nieuwe persoon ons allebei accepteert. Dat we geen ‘gedoe’ krijgen. Als er iemand bij komt, moet hij of zij niet bij één van ons maar bij allebei passen. En als het niet komt, dan is de tijd er nog niet rijp voor, denk ik dan. Ik wil geen gezeur naast mijn relatie. Ik laat het graag open. Het vindt zijn weg vanzelf.
Als je een belangrijke ervaring op het gebied van polyamorie wilt delen, dan kan dat! Ik wil je graag interviewen om jouw persoonlijke polystory in beeld te brengen. Met een kopje koffie/thee of telefonisch/via skype. Het verhaal wordt geanonimiseerd, om je identiteit te beschermen. Mail Belle via [email protected].
