Ervaringsverhaal van Christien. Toen haar man was vreemdgegaan, ging ze op zoek wat ze zelf wilde. Over het ‘gewoon’ zijn van polyamorie en hoe je je eigen draai vindt.
Ervaringsverhaal van Christien -dubbelportret met Casimir
Ik leef al 15 jaar samen met mijn man. Een paar jaar terug werd hij verliefd op een andere vrouw en ging vreemd. Ik kwam er pas na een paar maanden achter. We hadden er een gesprek over en ik was op dat moment heel stil en voelde me rustig. “Nu moet je kiezen”, zei ik tegen hem. Hij zei: “Ik wil niet kiezen”. Dat had ik niet verwacht!
We bleven bij elkaar en gingen in relatietherapie om te werken aan het vertrouwen in elkaar, want dat was natuurlijk wel gedeukt. Ik kreeg daardoor meer vrede met de situatie, maar het voelde ook wel eens moeilijk voor mij. Zijn vriendin is een stuk jonger dan ik. Ze kan nog kinderen krijgen als ze zou willen. Ik heb haar ontmoet en dat beviel goed, ook al hadden zij en ik geen click. Mijn huwelijk werd eigenlijk veel beter. Mijn man en ik zijn eerlijk naar elkaar geworden, ook over dates en afspraakjes. We vertellen waar we zijn en met wie. Je kunt het gewoon niet voor elkaar verborgen houden.
Maar voor mij werd het overspel van mijn man het begin van een ontdekkingstocht. Want ik herkende het wel, wat hij deed. Ik voelde: “O, ik ben ook zo!” Ik ben van mezelf eigenlijk nooit echt helemaal mono geweest. Hoewel ik met mijn man wel al die jaren monogaam leefde. Er waren altijd andere manen die ik aantrekkelijk vond. Al van jongs af aan was ik verliefd op meerdere jongens of mannen tegelijkertijd. Ik voelde me daar vaak niet zo lekker over. Voor mijn gevoel heb ik erg geklungeld met relaties. Ik dacht altijd dat ik raar was. Een vrouw zonder wilskracht.
Toen mijn man vreemd was gedaan, zette dat de deur open voor mijn eigen polyamorie. Ik had er even tijd voor nodig om het te verwerken, maar ging toen zelf ook op zoek naar iemand. Mijn eerste contacten met mannen waren niet zo geweldig. Aldoor kwam ik foute mannen tegen, die niet een verbinding wilden en meer voor de seks gingen. Ik kwam er na wat eerste pogingen achter dat ik een gelijkwaardige relatie zocht. Best moeilijk te vinden, hoor! Ik heb op Tinder op mijn profiel heel duidelijk gezet dat ik poly was, dat werkte beter. Ik zocht naar mensen die dat ook op hun profiel hadden staan.
Mijn huidige vriend Casimir heb ik via die weg ontmoet. We hadden meteen een onwijs diepe click. We ontmoetten elkaar één keer en het was meteen aan. We hadden een afspraak op straat, het goot van de regen, maar het was meteen heel erg vertrouwd tussen ons. Heel vreemd, alsof ik hem al jaren kende. We zijn samen en het is nog steeds heel intens. Er is een soort vanzelfsprekendheid in dit contact die me erg raakt. Mijn vriend heeft eigenlijk wel veel ervaring met polyamorie. Hij weet niet beter, want zijn ouders waren er ook al mee bezig.
Mijn man heeft Casimir ook snel ontmoet en hij zei:”Volgens mij is hij wel goed voor je”. Met Casimir deel ik weer heel andere dingen dan met mijn man en dat zie ik bij mijn man en zijn vriendin ook gebeuren. Ik zit wel af en toe in een rollercoaster. Soms heb ik van die gedachten dat monogamie toch wel gemakkelijker is. Dan is er even iets dat tegen zit of waar ik negatieve gedachten van krijg. Dan gaat mijn man bijvoorbeeld een keer het weekend met haar op pad en dan denk ik: “Ik wil óók een weekend met hem weg!” Mijn vriend helpt me dan wel om in te zien dat mijn man mij nodig heeft, maar haar óók. Het zou helemaal niet zo goed zijn als wij mono zouden leven.
We zijn dus best wel eens jaloers, ook al zijn we polyamoreus. Het zijn gevoelens die je niet moet onderdrukken, dan gaat het niet goed. Soms schrik ik er wat van. Ik kan het nu gelukkig sneller duiden. Maar sinds ik mijn nieuwe vriend heb, ben ik ook weer zo gelukkig met deze twee mannen in mijn leven! Ik huil wel eens van dankbaarheid. Het positieve doet me zoveel! Twee mannen die de grond waarop ik loop wel kunnen kussen. Het zijn twee grote liefdes. Je moet het ook maar allemaal ontvangen…
Polyamorie heeft een grote ommekeer in mijn leven gegeven. Ik ben er heel erg voor gegaan. En ik stelde mezelf nieuwe vragen. Wat wil ik nog met mij man, nadat hij is vreemdgegaan? Wat wil ik met mijn werk? Hoe wil ik met mijn vriendschappen verder? Van één vriendin heb ik afscheid genomen. Het gaat dus veel verder dan de polyamorie. Het gaat om wie ik écht ben. Wat wil ik en weet ik zeker dat ik dat zelf wil? Of is het de invloed van mijn omgeving?
Wat me erg geholpen heeft is het lezen van verhalen van anderen. Eigenlijk ben ik heel blij met jullie site Pluk de Liefde, dat je daar verhalen van anderen leest. Ik heb veel gehad aan de boeken van Leonie Linsen. Herkenbare verhalen uit het gewone leven. En jullie portretten van beroemde mensen op Pluk de liefde, die ook met liefde in meervoud bezig zijn.
Ik zoek het op mijn manier, ik ben niet zo van die extremen. De wereld van de swingers stoot me af. Ik hoef me niet zo nodig in een raar pakje te hijsen of me laten binden met touwen. Het gaat heel gewoon toe bij ons, met de nodige ups en downs. Je moet naast je twee relaties ook nog werken en de boodschappen doen! Toch is de gewone werkelijkheid van mijn liefdes eigenlijk zoveel mooier dan alles wat je verzinnen kan!
Als je een belangrijke ervaring op het gebied van polyamorie wilt delen, dan kan dat! Ik wil je graag interviewen om jouw persoonlijke polystory in beeld te brengen. Met een kopje koffie/thee of telefonisch. Het verhaal wordt geanonimiseerd, om je identiteit te beschermen. Mail mij (Belle) via [email protected]
