In pyjama op de fiets

Lieke

Een gedicht over het bewegen tussen twee geliefden

Van thuis naar thuis
ga ik
in pyjama op de fiets.
Met de warme gloed van jouw armen nog in de zachte stof,
maken de regendruppels stippels op het flanel en
een zekere noodzaak maakt dat ik kracht zet op de trappers om te versnellen.
Elke waterkoker is traag als je erop aan het wachten bent.
Dus zet hem maar vast aan mijn lief, want ik ben onderweg.
Van geliefde naar geliefde
reis ik
in pyjama op de fiets
De koude wind, die door de naden van mijn handschoenen komt,
geeft het signaal dat ik halverwege ben.
Vanavond maak jij stamppot.
Morgen maakt hij rode curry.
Je kunt geen stamppot met curry vergelijken.
Zonder het te vragen weet ik dat het wel eens door je hoofd is gegaan,
dat appels en peren eigenlijk heel goed vergelijkbaar zijn.
Ik hou van de verschillen
en van de gelijkenissen.
Liefde is niet schaars en ik heb meer dan genoeg, dus lief,
ik hoop dat het water bijna kookt.
Van vertrouwen in vertrouwen
begeef ik mij
in pyjama op de fiets.