Vakantie

Hoi, ik ben Lieke en ik heb twee vriendjes, laat ik ze voor het gemak Sep en Geb noemen.
Sep en Geb wonen niet bij elkaar in huis, maar ik woon wel met allebei samen.

Ik woon dus in twee huizen. In deze korte verhaaltjes, wil ik jullie vertellen hoe wij dat doen.
Dat is (misschien tegen jullie verwachting in) meestal ongelooflijk alledaags (en misschien een beetje saai). Natuurlijk komt er wel eens jaloezie, angst, boosheid of verdriet om de hoek kijken. Gelukkig zijn we ontzettend grappig, en vooral dat wil ik jullie met deze verhaaltjes meegeven. Laat mij vooral weten wat je er van vindt!
Polyliefs, Lieke

Vakantie

Met de meivakantie voor de deur en de zomervakantie op komst is het tijd om vakanties te gaan plannen. Een aantal jaar geleden, toen ik nog monogaam leefde, sprak ik eens een collega die me vertelde dat hij nooit met zijn vrouw op vakantie ging. Dit was voor mij nieuw en voelde een beetje vreemd aan. Hij legde uit dat hij heel veel van zijn vrouw houdt, maar dat ze op vakantie totaal andere dingen belangrijk vinden, ze hebben er daarom voor gekozen om niet samen op vakantie te gaan. In die tijd bekroop me het gevoel dat ik dit misschien ook eens aan Sep moest voorleggen. We waren monogaam en het samenwonen ging ons goed af, maar op vakantie voelde ik me vaak niet gezien.

De eerste keer dat ik met Sep op vakantie ging was naar Parijs. Ik was in de zevende hemel en wilde niets liever dan me terugtrekken in mijn bubbel met Sep. Helaas dacht Sep daar anders over.
We spreken over ongeveer negen jaar geleden, toen internet nog niet voor heel Europa vrij toegankelijk was en je dus je dure roaming aan moest zetten zodra je de grens overging. Sep vindt het erg belangrijk te weten wat er in de buitenwereld gebeurd en we zijn de gehele vakantie van Kiosk naar Kiosk getrokken op zoek naar goede Engelstalige kranten, daar ging mijn bubbel.

Inmiddels zijn Sep en ik beter op elkaar ingespeeld tijdens vakanties, hij kan soms iets rustiger aan doen, ik heb niet altijd meer het gevoel dat ik iets mis en onze communicatie is verbeterd.
Afgelopen vakantie was de eerste keer dat we allebei een partner thuis hadden zitten omdat Sep sinds vorig jaar een vriendin heeft; Mila.

Ik ben heel blij met Mila en de relatie tussen haar en Sep gaat hartstikke goed, ze woont ver weg, wat maakt dat Mila en ik elkaar nog maar één keer gezien hebben, maar het contact is goed en Sep is blij en dat maakt mij ook blij. Maar zoals in elke (poly-amoreuze) relatie, komen er zo nu en dan ook vervelende emoties omhoog.
Zo gebeurde dat ook toen Sep tijdens onze vakantie met Mila wilde bellen. Ik voel weinig jaloezie naar haar toe. Wat ik soms wel moeilijk vind in het contact tussen mij en Sep is als ik het gevoel heb dat hij dingen voor haar wil doen, die hij nog nooit voor mij heeft gedaan. Gelukkig kan ik dit dan met hem bespreken, maar het komt voor dat dit gevoel sterk aanwezig is en dat ik mijn redelijkheid verlies. In eerste instantie had ik niet zo door dat ik het vervelend vond dat hij met Mila zou bellen. Uiteindelijk kwam mijn frustratie er toch uit. Weg vakantiesfeer.

Ook met Geb ga ik op vakantie. In eerste instantie was dat zo verdeeld dat ik twee weken met Sep zou gaan en één week met Geb. Tot Geb terecht aan me vroeg waarom Sep eigenlijk twee weken ‘krijgt’. We willen zo min mogelijk hiërarchie in de relaties, maar hier zat toch nog een restje verstopt. Ik weet dat andere polycules of stellen er wel voor kiezen om lang met hun Nesting Partner op vakantie te gaan en voor andere partners minder tijd in te plannen, en dat is mooi zolang iedereen zich daar prettig bij voelt. Mijn relatie met Geb werd steeds meer óók een ‘primaire’ relatie. Vandaar dat ik ook in twee huizen woon, en gelijk verdeelde vakanties (zover mogelijk) hoort daar wat ons betreft ook bij.
Van mijn werk krijg ik echter vijf weken en met twee relaties zit je daar blijkbaar al snel overheen.
De twee weken met Geb heb ik vorig jaar over twee vakanties verdeeld en dat beviel ons goed. Ook proberen we weekendjes weg zo in te delen dat ik er wat dagen aan vast kan plakken, om mijn vakantiedagen te kunnen sparen.
Met Geb kan ik heel goed verdwijnen in een bubbel tijdens de vakantie. Het lukt me dan heel goed om te ontspannen en we komen vaak allebei erg tot rust als we samen weg zijn.
Inmiddels kan ik ook juist het contrast van de vakanties en de verschillende dynamiek erg waarderen. Daarnaast is het een uitdaging om ook leuke dingen en weekendjes weg te plannen met andere vrienden en vriendinnen en om genoeg tijd voor mezelf over te houden.

Dit jaar ben ik daarom in de eerste week van januari een week helemaal alleen weg geweest. Ik heb een cursus Stand up comedy gevolgd en zat alleen in een hotel. Van dat alleen zijn kwam helaas weinig terecht, want Sep was één en Geb twee nachten op bezoek. Over hoe ik alleen zijn ervaar en op welke manier ik ermee bezig ben, lezen jullie in een ander verhaal.

Terwijl ik in de trein zat voor mijn week soloreizen hoorde ik een vreemd geluid. Een trillend geluid. Mijn telefoon stond op stil, en die had ik inmiddels al vijf keer bekeken, dus die was het niet en mijn vibrator had ik thuisgelaten. Het probleem was alleen, dat wisten de andere treinreizigers niet. Af en toe zag ik weer een schuine blik mijn kant op, maar ik kon niets vinden en ik kon ook niet bedenken waar het geluid dan vandaan kon komen.
Pas toen ik voor de derde keer alles uit de tas haalde om nog eens te kijken, vond ik de boosdoener. Mijn elektrische tandenborstel! Natuurlijk, die had ik in het voorvakje gestopt.

Het leuke aan die tandenborstel is, dat Geb hem in eerste instantie voor zichzelf heeft uitgezocht. Toen ik van de tandarts te horen kreeg dat ik beter elektrisch kon gaan poetsen en Sep daar ruchtbaarheid van kreeg, wilde hij gelijk dezelfde tandenborstel als Geb aanschaffen. Inmiddels heeft ook zijn vriendin dezelfde. De hele polycule met dezelfde tandenborstel! Dat is makkelijk, want als ik bij Geb slaap of Sep bij Mila of Mila bij Sep, hoeven we alleen het opzetstukje mee te nemen. Ik reis dus nauwelijks met de hele borstel.
Behalve, als ik alleen op vakantie ben dus.

Afbeelding: de Middelste lepel