Now is Forever

Onze eerste ontmoeting op het polyfeest van Pluk de Liefde, vindt plaats op zaterdag 17 juni 2017, in Den Bosch.

Inmiddels weten we van elkaar, dat we niet naar zulke avonden (net als op de polyborrels) gaan, om te scoren. De intentie is namelijk om ons netwerk uit te breiden, ervaringen uit te wisselen/delen en bovenal een leuke avond te hebben.

Ons motto is dan ook: niks moet. Als je het op die manier benadert, dan komt de Liefde je vanzelf tegemoet.

Het zou namelijk een beetje vervelend zijn, als het niet lukt om een potentieel (nieuw) liefje te vinden, wanneer we met andere bedoelingen naar zo’n avond gaan.

We beleven met elkaar een primaire relatie. Murielle heeft er nog meerdere liefjes naast. Michel beleeft dit op het moment niet. Echter, ondanks dat, staat Michel wel open voor meervoudige Liefde. In principe hebben we nu genoeg aan elkaar, maar we zijn niet voor niets polyamoreus. Murielle is de Liefde van mijn leven. Dat is wederzijds. We willen elkaar nooit meer kwijt. Daarom gaan we het vieren, als we 1 jaar samen zijn. We zijn stapelgek op elkaar. De spontaniteit in onze ontmoetingen, zorgt ervoor dat onze relatie spannend blijft en het verlangen naar elkaar is daardoor soms haast ondraaglijk te noemen.

Michel schrijft zijn nummer op een bierviltje, dus is het afwachten geblazen of ik nog wat van mij laat horen. Ik stuur Michel binnen 2 dagen een reactie. Al snel wordt het digitale contact tussen ons dieper en dieper. Er gebeurt in diezelfde periode ook heel veel tussen Michel en een andere vrouw. Hij betrekt mij hier volledig bij. Tussen die vrouw en hem is het uiteindelijk niks geworden.

Op dinsdag 11 juli is onze herontmoeting. We spreken af in Haarlem en gaan naar het park achter het station. Ik neem een thermoskan koffie, thee en koekjes mee. Het idee is, we kletsen en knuffelen wat en ik ga na een uurtje of 2 naar huis toe. Mede doordat ik de dagen ervoor immers een nieuwe geliefde te logeren heb gehad en daardoor nog aan het verwerken ben. De middag verloopt totaal anders. Van de inmiddels opgelopen 7 uur die we samen zijn, knuffelen we zeker 6,5 uur! Die dag wordt de Liefde tussen ons zichtbaar, er is geen ontkomen meer aan. De energie ontvouwt zich als harddrugs in mijn beleving, kanonnen wat een endorfine komt hier vrij. De rest is geschiedenis.

Michel logeert tussen 11 juli en 7 augustus 4 keer bij mij.

Zij is 49 en ik ben 44, maar daar in het park leken we wel 2 verliefde pubers. Die verliefdheid is sindsdien eerder toegenomen dan gelijk gebleven. Wat we voor elkaar voelen is nauwelijks te omschrijven. Het lijkt haast wel buitenaards in onze beleving. Zolang we niet samen zijn, missen we elkaar niet: het gevoel zit diep in ons hart. Dat is heel belangrijk.

Verliefdheid schijnt na ongeveer 7 maanden nagenoeg te verdwijnen, maar wij hebben daar sterk onze twijfels over.

Wat deze wedstrijd betreft: meedoen is belangrijker dan winnen. Wellicht dat we anderen met ons verhaal inspireren. Er is gewoon niets mooiers dan Liefde tussen 2 mensen.

Murielle & Michel